άσε με..

Όχι εσύ.

Όχι μηνύματα, όχι λόγια.

Χριστούγεννα όχι.

Ιδρώτας μόνο και μισόλογα. Βλέμματα μισά.

Μέρες άδειες και μήνες υπομονής. Υποσχέσεις ακάλυπτες.

Καπνός από φουγάρα εργοστασίων, βαρύς και στέρεος.

Αυλές από λαμαρινάδικα και σκοτάδια που έρχονται και φεύγουν.

Φώτα σε χωματόδρομο και σημάδια στα γόνατα.

Αγάπες όχι, ούτε φωτογραφίες ασπρόμαυρες.

Στιγμές.

Τοίχος άγριος να ματώνει πλάτες

Πόρτες βαριές, γυάλινες όχι.

Κλειστές, όχι μισάνοιχτες.

Χρώμα και μουσικές, καφέδες και κομμάτια σοκολάτας.

Ξυπνήματα και καληνύχτες.

Δεμένα μάτια. Χέρια φυλακισμένα.

Ζωγραφιές ανεξίτηλες. Καπνός και οινόπνευμα.

Αλητεία. Ομορφιά.

Αγγίγματα αιώνες πριν και λέξεις που καίνε.

Όχι εμείς.

Εμείς όχι.

Εσύ.Εγώ.-