τα απογεύματα του Μάρτη είναι μακρόστενα.
Στις δύο κάτω άκρες, μεταξύ 5 και 7, συγκλίνουν ελαφρώς, όσο χρειάζεται για να ενωθούν αργότερα, γύρω στις 11, σε μια γωνία 29 μοιρών, σχηματίζοντας μια σφηνοειδή μονάδα χρόνου, ικανή να προκαλέσει σοβαρή ζημιά ακόμη και σε υλικά ιδιαιτέρως ανθεκτικά όπως η μνήμη.
Σε πλήρη αντίθεση, τα βράδια είναι αέρια, απροσδιορίστου σχήματος, εύφλεκτα και με χαρακτηριστική οσμή, διατηρώντας τη γνωστή ιδιότητα να καταλαμβάνουν όλο το χώρο που τους δίνεται. Η ύπουλη δράση τους δεν αφήνει σημάδια εμφανή και δε λερώνει το πάτωμα με αίματα και κομματάκια οστών, βαθμιαία όμως και ανάλογα με την τοξικότητά , οι βλάβες είναι σοβαρότερες και μη αναστρέψιμες.
Ενδεικτικότερο σύμπτωμα είναι αρχικά η αδυναμία συγκέντρωσης που κλιμακώνεται με πληθώρα βλακωδών ενεργειών και εκφράσεων, πόνους στο στήθος και παραληρηματικούς μονόλογους. Για τις –όχι και τόσο σπάνιες- περιπτώσεις που απογεύματα και βράδια αλληλεπιδράσουν παρουσία εξωγενών μη μετρήσιμων παραγόντων, όλες οι έρευνες καταλήγουν στο ότι η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη και μόνη αποδεκτή αγωγή -για την ανακούφιση από τα συμπτώματα και όχι για οριστική θεραπεία- είναι ελεγχόμενες δόσεις Ιουλίου και Αυγούστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου